Een andere aanpak bij huilen en boosheid

 

Waarom huilen we of worden we boos?

In essentie omdat we ergens van schrikken, een verdrietige film kijken, bang zijn of onze verlangens niet worden vervuld, waardoor we op zijn minst geïrriteerd of gefrustreerd raken. Een voordeel van het uiten van emoties is dat ze als een stress-ontladingsmechanisme werken. Een fysiologisch voordeel van bijvoorbeeld huilen is dat op een natuurlijke manier (anders dan medicatie) de hormoon- en neurotransmitterspiegels veranderen. In echte tranen zijn dan ook hoge concentraties van het stresshormoon cortisol te meten, waardoor het lichaam zich dus letterlijk ontdoet van een te hoog stressniveau. Een flink potje huilen lucht inderdaad vaak op, zoals u waarschijnlijk ook zelf weet.

Voor baby’s heeft huilen nog meer functies dan bij volwassen, omdat baby’s weinig andere manieren hebben om zich te uiten. Tussen de 6 en 8 weken oud huilen baby’s overigens het meeste,  onafhankelijk van de cultuur waarin ze geboren zijn. Huilen kan op ongemak of een behoefte duiden, waarin de baby verzorging nodig heeft door bijvoorbeeld in een andere houding gelegd te worden. Echter het huilen fungeert ook als een uitlaadklep, een ontlading, van emotionele of lichamelijke stress bij baby’s. Als speelgoed wordt afgepakt door een zusje, dan kan huilen voor ontlading zorgen en het is dus een manier om met spanning om te gaan. Ditzelfde wordt gezien bij overprikkeling. Het huilen zelf veroorzaakt geen stressreactie bij baby’s dus het is niet zinvol om het te laten stoppen met huilen, echter wel om naar de oorzaak van de spanning te kijken. (Solter, 1998)

 

Wat zien we veelal gebeuren?

Dat ouders het lastig vinden om met hun eigen gevoelens om te gaan, en dat daardoor het huilen of de boosheid van het kind er niet volledig mag zijn. Dit maakt dat in kleine of groter mate gevoelens worden onderdrukt. Enkele praktische uitingen hiervan zijn:

• Het kind of jezelf prijzen als geen emoties worden getoond
• Afleiding, bijvoorbeeld:.
  • Kinderen aan het lachen maken als ze huilen
  • Een fopspeen of eten in de mond van het kind doen
• Zeggen dat ze moeten ophouden
• Kleineren of plagen of bagatelliseren
• Straffen of de dreiging hiervan
  • Het kind afzonderen door het bijvoorbeeld op de trap te zetten

 

Hoe kunnen emoties behandeld worden?

Het is van belang dat emoties er mogen zijn. Voor jonge kinderen des te meer, omdat ze nog geen taal hebben ontwikkeld. Onverwerkte emoties kunnen blijven terugkeren en vragen dus aandacht om verwerkt te worden. Wat een vastgezette emotie doet, hoe het kan zijn ontstaan en hoe hiermee gewerkt kan worden binnen cranio sacraal therapie, kunt u verder lezen in de blog over emotie.

 

Andere aanpak

Een alternatief om met emoties om te gaan in sommige gevallen is het stevig, echter vanuit liefde vasthouden van kinderen. Voor alle duidelijkheid een kind mag niet worden vastgehouden vanuit een bestraffende of wraakzuchtige intentie. In eerste instantie zal het kind zich verzetten tegen het vasthouden, echter gaandeweg wordt het geaccepteerd als het met de juiste intentie wordt vastgehouden. Als het kind zich veilig genoeg voelt dan kan de opgehoopte spanning of emotie opnieuw beleefd worden en kan ontlading plaatsvinden. De prikkel van het vasthouden veroorzaakt, nadat het kind hier bij herhaling aan is blootgesteld en daarbij gehuild heeft, geen verzet, angst of woede meer.

De toegenomen vitaliteit en het anders uit de ogen kijken na een volledige ontlading zijn redenen om dit met u te delen en deze blog hieraan te wijden. Deze methode is al uitvoerig bewezen te werken bij kinderen met hechtingsstoornissen en/ of autisme, en er zijn aanwijzingen dat hyperactieve kinderen hier ook baat bij hebben. (Magid en Mc Kelvey, 1987; Keck en Kupecky, 1995; Solter, 1998)

 

Bent u ten einde raad in de opvoeding?

Er is hoop. Ja echt, de slapeloze nachten hoeven niet oneindig te zijn. Mijn advies is om meer informatie over bovenstaande aanpak te lezen, zeker als u niet weet hoe u zaken anders zou kunnen aan pakken in de opvoeding. Meer hierover is onder andere te vinden in de boeken van Aletha Solter, bijvoorbeeld De taal van het huilen. Haar boeken zijn inmiddels beproefd en vele positieve, opgeluchte recensies van ouders zijn over haar boeken te lezen. Ik wens u naast inspiratie ook lef toe om dit vanuit liefde toe te passen als dit nodig is in de opvoeding.

 

Interesse? Neem voor een afspraak a.u.b. contact met me op.

T 0637311669                 info@suuslichaamstherapie.com

Voor meer informatie over Cranio zie aub de uitleg over Cranio sacraal therapie op deze website.

 

Literatuur

• Keck, G.C., Kupecky, R.M., 1995, Adopting the hurt child, Pinon Press, Colorado Springs, CO
• Magid, K., Mc Kelvey, C.A., 1987, High risk: Children without a conscience, New York, Bantam Books
• Solter, A.J., 1998, De taal van het huilen, ISBN 97890 6020 7864