Zenuwen
Op deze pagina wordt ingegaan op de functionaliteit van zenuwen, hoe ze eruit zien, een aantal voorbeelden van zenuwen worden gegeven en het centrale zenuwstelsel wordt besproken.
Wat doen zenuwen?
Zenuwen zijn de informatiekanalen die signalen van onze hersenen via o.a. het ruggenmerg naar spieren, organen (bv maag of de huid), gewrichten, ogen en het bindweefsel sturen.
De infrastructuur van het zenuwstelsel die in het lichaam aanwezig is, is briljant omdat het snel werkt (als het functioneert), subtiel is, veelal automatisch werkt, overal aanwezig is en dus alles doordringend is in het lichaam.
Kortom het maakt de uitgebreide communicatie tussen de hersenen en het lichaam mogelijk.
Een zenuw is als een antenne: het vangt signalen op en geeft ze door.
Hoe zien zenuwen eruit?
Een zenuw heeft een cellichaam met daaraan allemaal korte en langere uitlopers of vezels. Het is te vergelijken met het uiterlijk van een zeester.
Het isolatielaagje rondom een zenuwbundel maakt dat signalen snel en efficiënt kunnen worden overgebracht. Dit essentiële laagje wordt de myeline schede genoemd en wordt gevormd door vetzuren.
Geschat wordt dat er ongeveer 150.000 km aan zenuwen in ieder lichaam aanwezig is! Dit is meer dan 3x de aarde rondgaan. Niemand weet precies hoeveel zenuwcellen aanwezig zijn, maar de schatting is rond de 100 miljard. Alleen de ogen worden al door miljoenen zenuwcellen aangestuurd!
Voorbeelden van zenuwen:
Hieronder worden een aantal voorbeelden van zenuwen gegeven. Naast de hieronder beschreven kopzenuwen en sacrale zenuwen bestaan er o.a. ook borst zenuwen (thoracale zenuwen) en onderrug zenuwen (lumbale zenuwen).
Kopzenuwen
Een andere naam voor kopzenuw is craniale zenuw, wat ook wel als CN. wordt afgekort. Een belangrijke kopzenuw is de nervus vagus, ofwel de 10de kopzenuw, maar er zijn er meer. De 12 kopzenuwen staan hieronder weergegeven. Klik voor de werking van elke specifieke kopzenuw aub op de naam en u wordt naar een verdiepingspagina geleid.
1ste Kopzenuw
De nervus olfactorius heeft de functie tot ruiken.
2de Kopzenuw
De nervus opticus heeft de functie tot zien.
3de Kopzenuw
De nervus oculomotorius heeft de functie om de ogen, oogleden te bewegen en om pupilcontractie te bewerkstelligen.
4de Kopzenuw
De nervus trochlearis heeft de functie om de ogen te bewegen.
5de Kopzenuw
De nervus trigeminus verzorgt o.a. de sensibele informatie van het gezicht.
6de Kopzenuw
De nervus abducens heeft de functie om de ogen te bewegen.
7de Kopzenuw
De nervus facialis heeft o.a. de functie om de mimische spieren te laten bewegen.
8ste Kopzenuw
De nervus vestibulo-cochlearis heeft een functie voor het gehoor en het evenwichtsorgaan.
9de Kopzenuw
De nervus glossopharyngeus heeft o.a. een functie voor een deel van de tong en de speekselklier.
10de Kopzenuw
De nervus vagus heeft o.a. een functie voor de borst- en buikorganen.
11de Kopzenuw
De nervus accessorius heeft o.a. een functie in de aansturing van de monnikskapspier.
12de kopzenuw
De nervus hypoglossus heeft de functie om de tongspieren te bewegen.
Sacrale zenuwen
De sacrale zenuwen (S) zijn allen ter hoogte van het heiligbeen te vinden. 
Naast de aansturing van met name de achterkant van de benen en het bekkengebied wordt bijvoorbeeld ook een deel van de blaas door één van de sacrale zenuwen aangestuurd. S1 stuurt o.a. de spier vastus intermedius in het bovenbeen aan, S2 de detrusor spier van de blaas, S3 de spier quadratus lumborum die in de onderrug te vinden is en S4 stuurt o.a. de spier semimembranosus aan in de achterzijde van het been. De verschillende combinaties van deze zenuwen vormen ook samen andere zenuwen zoals de nervus ischiadicus (L4-S3) en de nervus gluteus (L4-S2, 2 takken).
Indeling van het zenuwstelsel
Een indeling die wordt gemaakt om het zenuwstelsel te kenmerken is centraal en perifeer zenuwstelsel. Met het centrale zenuwstelsel worden de hersenen en het ruggenmerg bedoeld. Het ruggenmerg verbindt de hersenen met het perifere zenuwstelsel wat uit motorische en sensibele zenuwen bestaat.
Het perifere zenuwstelsel kan verder opgedeeld worden in een autonoom en somatisch deel. Over het somatische deel heeft u enigszins controle, denk bijvoorbeeld aan praten of sporten, maar over het autonome zenuwstelsel heeft u geen controle. Het ademen tijdens de slaap gebeurt bijvoorbeeld automatisch. Het autonome zenuwstelsel kan weer verder opgedeeld worden in het parasympatische en sympathische zenuwstelsel.
Parasympatisch zenuwstelsel
Het parasympatische zenuwstelsel is vooral actief als we slapen of slaperig zijn en als we voedsel verteren. Het is dus essentieel voor rust, herstel, vertering en opbouw.
Sympathisch zenuwstelsel
Het sympathische zenuwstelsel wordt vooral gebruikt als we actief zijn, bijvoorbeeld voor het verhogen van de hartslag indien gewenst.
Hoe kan de functionaliteit van de zenuwen verbeterd worden?
Neurale integratie is een zachte behandelmethode die de functionaliteit van het zenuwstelsel beïnvloed. De potentie die er ligt om alles weer met elkaar te laten functioneren en communiceren is groot. De kunst is om erachter te komen, wat maakt dat iets niet optimaal functioneert en dit vervolgens te behandelen.
Voor meer informatie over neurale integratie als lichaamstherapie zie aub neurologie. Een Engelstalige uitleg kan op deze Engelstalige pagina gevonden worden.
Geïnteresseerd in een behandeling van de zenuwen of het zenuwstelsel? Op de contactpagina vindt u de contactgegevens en een routebeschrijving voor het maken van een afspraak.
Voor meer informatie zie aub ook de blog over neuroplasticiteit van de hersenen en de blog over een conversiestoornis.